¡Finalmente una bicicleta!

Om 9 uur opgestaan en gedouched. Toen direct euthanasiebegeleiding gegeven aan een kakkerlak die op zijn rug naast de toilet lag. Die ontdekte ik bij toeval omdat het toilet maar bleef doorlopen en ik probeerde dat te verhelpen. Het beest (zie foto) meegenomen naar de receptie. De dames die onderweg in de lift wilden stappen laten me deze reis bij nader inzien graag alleen maken.
Ontbijtje bij de lokale panederia ( koffie, croissant en sinaasappelsap voor 3,10 euro), met dit keer een Engelse uitgave van de SUR ( kennelijk gratis op elke vrijdag, leuke optrekjes in de aanbieding voor 1 á 2 miljoen euro). Het naburige café gaat is het terras weer aan het opstellen en draait daarbij op de achtergrond lekker luid een van de albums van Supertramp ( Poverty..., Even in the quietest moments, etc). Nog steeds een van mijn favorieten.
De bewolking trekt weer weg, wat wil een mens eigenlijk nog meer? Ik heb aanzienlijk minder haast om de fietsverhuurder te bezoeken, maar, vale, voy a Recyclo, buenos dias! Oh ja, ik heb de Ipad meegenomen, wordt haast onafscheidelijk van dat apparaatje. Handig om even wat te noteren en die foto's kan ik tenminste gelijk publiceren. Heb nu eindelijk ontdekt hoe je accenten kunt zetten; veel makkelijker dan je zou verwachten. "Guess I always have to be, living in a fantasy..."

Recyclo heeft helaas geen fiets in mijn maat beschikbaar! De eigenaar wil me zijn eigen fiets wel verhuren, maar er is iets met een beschadiging op de velg en omwisselen gaat zeker een uurtje duren. Tijdens een kort proefritje heb ik daarover echter geen klachten. Je hangt wel enorm voorover, zodat je polsen overbelast raken en je de hele tijd naar het wegdek zit te turen. Geef mij toch maar een citybike. En die blijkt eigenlijk best redelijk, heeft een comfortabeler zadel en een relaxte zit. Voor 44 euro is ie een week lang van mij. Deal! (Foto)

Intussen is de hemel strak blauw geworden en met een lekker briesje tegemoet fiets ik dit keer de hele boulevard af. Heerlijk dat je zelf kunt kiezen of je de weg of de stoep neemt, zonder dat je boze wandelaars in de wielen rijdt.
Ik fiets de hele nieuwe cruisehaven langs waar drie van die zeekastelen zijn aangemeerd. Afschuwelijk! (Foto) Ze zijn aanzienlijk hoger dan de hoogste flats langs de boulevard. Ook de nieuwe jachthaven heeft een kade met restaurants en chique winkels en een slim met zeildoek beschutte promenade. Aan het eind daarvan strijk ik neer op een chique terras waar ik tijdens de wandeling eerder deze week mijn oog al op had laten vallen.
Kaleido heeft een ongekend assortiment aparte kaarten: een voor koffies, ijsjes, thee, chocola, champagnes, bieren, watertjes, cocktails, ontbijt & lunch en hapjes. Kennelijk hebben ze hier de 'cruisers ' als doelgroep, zo'n assortiment heb ik nog nooit eerder gezien. Gezien de warmte kies ik voor een 'fondant' een soort koffieshake met chocolade gemarmerd voor 3,5 euro op deze plek toch geen tegenvaller (foto).
De volgende stap wordt de fietsroute die ik heb overgenomen van de website van Bike2Malaga, dwars door het oude centrum en dan terug naar de boulevard. Als ik daar zo'n 3 uur voor uittrek, kan ik eind van de middag weer lekker een tijdje doorbrengen aan het zwembad. Het strand ziet er nu zo aantrekkelijk uit, dat ik morgen maar eens ergens moet gaan zwemmen.

Bij nadere bestudering blijk ik op de heenweg al de helft van de fietsroute te hebben afgelegd. Fiets wat door de binnenstad, noteer de tijden van de films in de bioscoop naast het romeinse theater, en raak verzeild op Plaza de la Merced.
Tijd voor een eenvoudige lunch bij Cafe Calle de Bruselas. De buurman heeft later op de middag een speciale crisisaanbieding (foto). Twee kleine kipburrito's, een biertje ( mag het?, het is 46 graden in de zon en alleen die tafeltjes zijn vrij) en een kop espresso voor 9 euro inclusief ruime fooi.
De serveerster vertelt dat ze binnenkort weer een aantal maanden in België in de horeca gaat werken om haar talen te verbeteren. Dus kan ik haar wel wat hulp vragen bij een oefening uit mijn studieboek: ¿Qué es cáscara? Y qué es racimo?
Daar moet toch hulp van haar collega's bij worden ingeschakeld.
Cáscara is kennelijk een schil en racimo heeft iets met druiven. Terwijl ze nog hulp zoekt concludeer ik dat 'racimos' gekoppeld kan worden aan 'de uevas' en dan natuurlijk staat voor druivenrassen! Ik leg haar dat uit en maak de vergelijking met 'mensenrassen' - en vertel en passant dat ik uit Nederland kom - " ah, da's nie, da's wat anders, da's 'raca'..." Is haar respons met vette Vlaamse tongval.

Omdat het te warm is om verder veel te fietsen besluit ik huiswaarts te gaan; het zwembad lokt. Bij de eerste flinke helling moet ik afstappen, want op dit stadsfietsje met drie versnellingen trek ik het niet. Bovengekomen wacht de beloning, een hele lange stevige afdaling brengt me onderaan de Paseo Salvador Rueda, vlak achter da boulevard ... En dat is een flink stuk te vroeg. Dus bij de Paseo Cerrado del Calderon mag ik weer omhoogklimmen.

Bij thuiskomst is er gespoten tegen inwecten ( la cucaracha) en is een monteur bezig met het toilet.