Domingo en Malaga

Op internet opgezocht wat de beste plekken zijn voor een ontbijt. O.a. Café de la Bruselas ( waar ik gisteren al gelunched heb) en Café con Libros op dezelfde plek naast de talenschool Instituto Picasso waar Rianne een paar jaar terug gestudeerd heeft.
Het is zo'n beetje halfbewolkt en nog niet overtuigend strandweer dus ik ga eerst nog maar wat fietsen.
Ik wilde dit keer de weg bovenlangs naar het centrum nemen, maar na 20 minuten ronddolen door alle kronkelige weggetjes heb ik dat opgegeven. Het was ook voornamelijk bergopwaarts, en dan is verdwalen behoorlijk zonde van je energie. Dus omgekeerd en in één ruk afgedaald naar de boulevard en dit keer via de parallelweg naar het centrum, dat is wat korter dan langs de boulevard.

Comprar des billetes del tren
Door het oude centrum gefietst door verlaten steegjes in een vrij groot, voor auto's ontoegankelijk, gebied. Hiernstaan wel aardig wat panden te verpauperen. Overigens nog steeds weinig bedelaars gesignaleerd. Door naar de westkant van de stad over de compleet droogstaande rivier. Het enorme station Maria .... opgezocht om vast kaarten te kopen voor de trip naar Sevilla komende zaterdag. Ik wil natuurlijk de snelste trein. Die doet er twee uur over en kost voor twee enkeltjes ruim 88 euro. Dat is even schrikken! Toch maar even informeren wat het iets langzamer type ( soort intercity) dan kost. Die doet er een halfuur langer over en kost de helft. Dat is goed verdienen, dus we gaan er een halfuurtje langer voor zitten. Om 14.08 weg, dan zijn we rond 16.30 aan voor ons weekje in de west van Andalusië.
Het station is vergelijkbaar met Hoog Catarijne in Utrecht, maar dan luxer uitgevoerd. Er zit ook een grote bioscoop in het complex en ik besluit een kaartje te kopen voor El Fraude met Richard Gere. Dat zal wel lastig worden maar originele versies met Spaanse ondertiteling draaien hier niet.

La Malagueta
Weer verder op de fiets richting strand. Op Malagueta zoek ik een aardig strandtentje om de tijd door te brengen. De bioscoop is immers wat erg ver van huis om nog eens heen en weer te rijden.
Eerst maar eens een cáfe doble solo voor bij de zondagseditie van El Sur. De lunch wordt nachos con queso, una ensalade con queso de cabra y una caña. Terwijl ze dat klaarmaken ga ik vast naar het toilet en mijn zwembroek aandoen. Dat toilet blijkt een chemische doos waarvan je eerst de sleutel moet ophalen. Daarin verkleden en alles schoonhouden blijkt een preciese operatie, maar het aan mijn lunch begonnen. Dat soort dingen blijft even wennen. Oh, over wennen gesproken, ik heb hier al twee keer olijven gegeten bij een drankje. Normaal vind ik daar weinig aan, maar hier zijn ze erg smakelijk, zout en zonder die zure inmaakbijsmaak die me ook altijd afhoudt van atjar tjampoer. Je ziet maar weer, nooit te oud om te leren.
De nachos zijn 'mas y meso' doordat de kaassaus uit een fles lijkt te komen, zoals bij ons de mayonaise. De salade es bastante bueno! (Foto). Tijd om even wat aantekeningen te maken, dan hou ik nog steeds 4 uur over voor zwemmen, zonnen en huiswerk, voordat ik terugkeer naar de bioscoop.

Op het strand van Malagueta staat een frisse bries. Na wat huiswerk probeer ik een frisse duik, alhoewel niet echt nodig voor verkoeling, maar ik ben hier nou toch! Dat verklaart direct waarom er bijna niemand het water ingaat: koud! Veel kouder dan het zwembad en zeker dan verwacht. Om half zes wordt het echt te fris en zoek ik een hokje om me weer om te kleden. Die zouden van geen enkele beoordelaar een voldoende krijgen, maar je doet het er maar mee.
Op de boulevard en uit de zeewind is het nog heerlijk. Ik fiets naar Kaleido aan de haven maar dat ligt inmiddels helemaal in de schaduw. Een klein stukje verder bij El Palmeral vind ik een plekje waar je nog wel een uur in de zon kunt zitten. Hier kun je gelukkig ook de hele dag eten en drinken. Vooruit una cañja, ¡ Salud! La vida es buena!

Afgezien van die ellendige vliegen dan! Je moet voortdurend opletten dat je er niet eentje mee naar binnen krijgt en zit met armen en benen te wapperen om ze een beetje op afstand te houden. Je ontmoet ze wel overal, maar zo erg als hier is het gelukkig nog niet geweest.
Het huiswerk geeft problemen met het gebruik van ¿Qué? en ¿Cuál? Ter verduidelijking staat er 'what' en 'which' bij, maar in het Nederlands gebruiken we in beide gevallen soms 'wat' en 'welke'. De volgende les maar eens opnieuw uitleg vragen, misschien is me iets ontgaan.

Na de film, die deels te volgen is, vooral in de wat compactere dialogen, en natuurlijk goed om de uitspraak te beluisteren, fiets ik zonder omwegen en zonder de kaart te hoeven raadplegen in een uur in vrijwel een rechte lijn dwars door de stad van west naar oost. Ik begin het hier dus al aardig te kennen.
Opvallend hoe schoon de stad is naar Nederlandse maatstaven. Hoewel er bijvoorbeeld veel gerookt wordt, vind je vrijwel nergens peuken op straat. Ook de verlichting is zo goed dat je zelfs op een fiets met defecte verlichting je overal volkomen veilig voelt. Het is goed te merken dat het zondagavond is, want vergeleken met gisteravond is de stad uitgestorven. De Paseo de Calderon is steeds de laatste zware klim. Voelt als een acceptabele vervanging van de sportschool. Einde van een lang weekend, morgen krijgen we weer les.

¡Buenas noches!