De Sevilla á Jerez de la frontera

Bijtijds opgestaan. Bij de bar blijken de croissants rond negen uur nog niet gearriveerd, dus voor het eerst een wat soberder ontbijt. Met de aanwijzingen van de koetsiers ( naar mijn idee stinkt heel Sevilla naar de uitwerpselen van hun paarden, maar volgens Willy komt die geur van bepaalde bomen, ik geloof er nog niks van ) hebben we de halte van de bus naar Aéroporto snel gevonden en die komt inderdaad keurig op tijd. Op de luchthaven halen we bij Goldcar de gereserveerde auto op. Hoewel de naam van de verhuurmaatschappij anders doet vermoeden, gaat het dit keer gewoon om een Ford C-max. We betalen nog eens 96 euro voor de volle tank en bedanken vriendelijk voor de voor 40 € extra aangeboden verzekering die ons moet behoeden voor alle mogelijke rampen die je als automobilist maar kunnen overkomen. De baliemedewerkster is duidelijk ontevreden over onze koopbereidheid, we willen immers ook al geen Gsm-navigatie van haar huren.
Daar krijgen we later natuurlijk een beetje spijt van want, zodra we ons geïnstalleerd hebben, blijkt onze eigen trouwe Mio zo dood als een pier. Alsof hij twee weken nietsdoen niet heeft overleefd. We hopen toch maar dat het aan de aansluiting ligt en gooien hem pas weg als hij ook op onze eigen auto geen sjoege meer geeft. We kopen bij het eerste de beste tankstation wel een hele gedetailleerde kaart!

Nou, die blijken ze daar dus niet te hebben...maar wel gratis wifi. We zoeken dus de route op en maken een schets voor onszelf. Later blijkt dat overbodig want die kaart blijft (zelfs met zoomfunctie) wel in het geheugen aanwezig. Alles lijkt daarmee uitstekend te gaan, maar de werkelijkheid wijkt wel wat af van de kaart. We missen daardoor eerst de goede afslag en rijden om over de zuidelijke afslag terug naar de afslag Jerez Norte, want een afslag Centre blijkt er niet tussen te zitten. Vervolgens missen we op een haar na ons hotel en draaien we nog een flinke cirkel door Jerez waarbij we drie keer de weg vragen en steeds weer een flink eind uit koers blijken te zijn. Uiteindelijk staan we nog eens op de kaart te turen en blijken we pal voor de hotelingang te staan.

Hotel Villa Jerez 5-/:(€&@?,.!',. *
(Het duurt even voor ik de ster weer vind op zo'n virtueel toetsenbord.)
Vriendelijke ontvangst, glaasje Oloroso erbij, kamer heeft aparte bedden...hmmmm, dan krijgen we een gratis upgrade en kunnen we kiezen uit twee alternatieven. De eerste vindt de receptionist zelf het minste ( waarom laat hij hem dan zien...? Volgens mij om extra waardering te oogsten met de tweede. Dat is immers een junior suite met king size bed, prachtige klassieke badkamer en balkon). En de fotoploeg op de gang had er net nog foto's geschoten voor de nieuwe brochure!
Omdat de weersvoorspelling vanaf morgen regen voorspelt voor vrijwel geheel Spanje en ook nog eens onweer voor dit gebied, vertrekken we direct naar het zwembad. Nu nog ca 28 graden, wel een stevige bries en een watertemperauur van maar 18 graden. Hoewel Willy een drankje heeft besteld staan we na bijna een uur nog steeds droog. Het terras wordt wel bediend, maar gasten van het zwembad worden hier volledig genegeerd. Vreemd voor een 5- sterren lokatie!
Bij navraag blijkt de dame die onze bestelling heeft opgenomen al lang naar huis vertrokken...

By the way, vanavond weer een nieuwe paraplu kopen, want de prijs ligt morgen tijdens de buien vast hoger. Die uit Sevilla hebben we -zodra het gistermiddag beter weer werd - helaas direct weer uit het oog verloren. Daar moet iemand nog eens iets op vinden, een soort alarm dat registreert dat je ergens met plu aankwam en zonder dreigt te vertrekken. Ik zal het Robert Darby eens vragen.

Waarschijnlijk is dit al de laatste keer dat we deze week in de zon kunnen zitten, en het is pas dinsdag. Wat is een 'Costa del sol' zonder sol? Dat zullen we de komende dagen verder ontdekken.