Back home
Door: Frans
Blijf op de hoogte en volg Frans
31 Oktober 2012 | Nederland, 's Gravenmoer
Vrijdag ziet er weer uit als een sombere dag. We vertrekken uit Cadiz naar Sevilla met een tussenstop in Arcos de la Frontera. In Arcos klimmen we via hele nauwe slingerstraatjes naar de top van de heuvel waarop de kerk en de parador staan. Op de overvolle parkeerplaats hebben we nog net een plekje. Het uitzicht over de omgeving is hier inderdaad de moeite waard. We drinken koffie (met taart) op het terras van de parador, maar wijken dan toch uit naar de serre omdat het frisser wordt. We dalen af over een spannend parcour van middeleeuwse straatjes waar auto's en wandelaars ombeurten gaan omdat de ruimte zo ontzettend smal is.
Via binnenwegen rijden we naar Sevilla. Onderweg verandert het weer voortdurend, van zonnige momenten naar zware hoosbuien waarbij je het idee hebt dat je de zon vandaag niet meer zult zien, terwijl 20 km verder de zon weer even doorbreekt, tot aan de volgende inkzwarte lucht en hoosbui dan.
Als we aankomen in Sevilla is het weer droog en best aangenaam. We checken in en vertrekken naar het centrum. We parkeren op een zandvlakte met enorme plassen water vlakbij Hotel Alfonso XIII, waar het tarief door de 'parkwachter' wordt getoond op een plastic kaartje: ' You pay what you think it is worth to you'.
We nemen een drankje met tapas op het terras van Egaña Oriza achter de Reales Alcazares op de hoek van de tuinen. Weer een trendy tent, met bijpassend prijzen, maar lag nu eenmaal op onze route en de tapas zijn groot en werkelijk verrukkelijk!
We willen weer gaan eten bij ....vanwege de bijzondere tapas, maar als we ons rond 5 uur melden om te reserveren, blijken ze die avond alweer te zijn volgeboekt. We bezoeken het particuliere museum Casa Pilatus en willen daarna nog wat drinken op een terrasje in de zon. Daar is zo eind van de middag maar een geschikte plek voor: langs de rivier. Tegen de tijd dat we daar aankomen is de zon al vrijwel onder en het terras blijkt wederom gesloten. Dan maar weer het centrum in. 'Macheroni' is rond 8 uur ook nog niet geopend en Osteria L'Oca Giuliva opent pas om 8.30 uur. We drinken een sherry en water op waarschijnlijk het duurste terras van Sevilla, pal aan de voet van de verlichte Giralda toren. Als we ons om 8.35 uur melden bij het restaurantje blijkt het in die 5 minuten na opening al vrijwel vol te zitten en hebben we nog maar net aan een plekje! Kennelijk staan al die mensen al voor openingstijd voor de deur te wachten. Waanzinnig die late openingstijden; nu moeten ze in heel korte tijd zich in het zweet werken om al die mensen vrijwel tegelijkertijd te bedienen, want na 10 uur komt er eigenlijk niemand meer bij.
In het donker de weg terugvinden naar het hotel blijkt wat moeilijker dan verwacht, maar na een kwartiertje ronddolen hebben we het weer voor elkaar.
De volgende ochtend om 7 uur op, uitchecken, ontbijt en op naar de luchthaven.
Bij vertrek zien we dat het weer een mooie dag gaat worden in Sevilla Wat weer betreft zijn we deze laatste week bepaald niet goed bedeeld. In deze tijd van het jaar is het in Andalusië toch echt al een gok, maar ook tijdens de buien blijft het zo'n 10 graden warmer dan in Nederland.
Inderdaad in Amsterdam schijnt de zon, maar de temperatuur komt niet boven de 8 graden uit.
¡Hasta luego!
Via binnenwegen rijden we naar Sevilla. Onderweg verandert het weer voortdurend, van zonnige momenten naar zware hoosbuien waarbij je het idee hebt dat je de zon vandaag niet meer zult zien, terwijl 20 km verder de zon weer even doorbreekt, tot aan de volgende inkzwarte lucht en hoosbui dan.
Als we aankomen in Sevilla is het weer droog en best aangenaam. We checken in en vertrekken naar het centrum. We parkeren op een zandvlakte met enorme plassen water vlakbij Hotel Alfonso XIII, waar het tarief door de 'parkwachter' wordt getoond op een plastic kaartje: ' You pay what you think it is worth to you'.
We nemen een drankje met tapas op het terras van Egaña Oriza achter de Reales Alcazares op de hoek van de tuinen. Weer een trendy tent, met bijpassend prijzen, maar lag nu eenmaal op onze route en de tapas zijn groot en werkelijk verrukkelijk!
We willen weer gaan eten bij ....vanwege de bijzondere tapas, maar als we ons rond 5 uur melden om te reserveren, blijken ze die avond alweer te zijn volgeboekt. We bezoeken het particuliere museum Casa Pilatus en willen daarna nog wat drinken op een terrasje in de zon. Daar is zo eind van de middag maar een geschikte plek voor: langs de rivier. Tegen de tijd dat we daar aankomen is de zon al vrijwel onder en het terras blijkt wederom gesloten. Dan maar weer het centrum in. 'Macheroni' is rond 8 uur ook nog niet geopend en Osteria L'Oca Giuliva opent pas om 8.30 uur. We drinken een sherry en water op waarschijnlijk het duurste terras van Sevilla, pal aan de voet van de verlichte Giralda toren. Als we ons om 8.35 uur melden bij het restaurantje blijkt het in die 5 minuten na opening al vrijwel vol te zitten en hebben we nog maar net aan een plekje! Kennelijk staan al die mensen al voor openingstijd voor de deur te wachten. Waanzinnig die late openingstijden; nu moeten ze in heel korte tijd zich in het zweet werken om al die mensen vrijwel tegelijkertijd te bedienen, want na 10 uur komt er eigenlijk niemand meer bij.
In het donker de weg terugvinden naar het hotel blijkt wat moeilijker dan verwacht, maar na een kwartiertje ronddolen hebben we het weer voor elkaar.
De volgende ochtend om 7 uur op, uitchecken, ontbijt en op naar de luchthaven.
Bij vertrek zien we dat het weer een mooie dag gaat worden in Sevilla Wat weer betreft zijn we deze laatste week bepaald niet goed bedeeld. In deze tijd van het jaar is het in Andalusië toch echt al een gok, maar ook tijdens de buien blijft het zo'n 10 graden warmer dan in Nederland.
Inderdaad in Amsterdam schijnt de zon, maar de temperatuur komt niet boven de 8 graden uit.
¡Hasta luego!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
